KRAJE

Las Krasnoludków, gdzie rozbiłem namiot pierwszego dnia drogi na Pan de Azucar 4660m

Powyżej 3000mnpm znajduje się páramo, piętro roślinności charakterystyczne dla północnych Andów

Oto cel wyprawy - Pan de Azucar 4660m. Wejście jest łatwe ale bardzo męczące

Nie byłem zaaklimatyzowany i dlatego wejście na szczyt dało mi w kość!

Widok ze szczytu. Chmury zatrzymały się podnóża gór

Tego samego dnia wróciłem do Merida, wenezuelskiego odpowiednika Zakopanego

Pierwszy dzień wyprawy do Los Llanos. Kościółek San Rafael po drodze z Merida do Barinas

Zatrzymaliśmy się przy drodze, aby kupić świeże owoce. Było z czego wybierać!

Po południu popłynęliśmy rzeką Apure na "nocne polowanie". W tropikach słońce zachodzi szybko, ale kolorowo

Nocą na brzegu rzeki bez trudu można znaleźć małe aligatory

Jeśli ktoś umie, może je łapać. Pamiętam że w Boliwii na to nie pozwalano

Kolejnego dnia pojechaliśmy na safari. Zwierzęta i ptaki gromadzą się tam, gdzie jest woda

Stadko niegroźnych piranii. Przewodnik mówił, że zdychają z braku tlenu

Inia (Pink River Dolphin) zamieszkuje dorzecze Amazonki. Lubią głos dziecka!

Anakonda zielona. Żyje w rzekach i na terenach podmokłych, dorasta do 8m!

Przewodnicy złapali anakondę, która nie miała zamiaru wychodzić z kryjówki

Celowała w Alana, ale się odsunął i przez przypadek ugryzła drzewo

Anakonda nie jest jadowita, potrafi jednak boleśnie ugryźć

Rybak zarzuca sieci. Większość złowionych rybek nie nadawało się do jedzenia

Piranie łowiliśmy na haczyk i krwiste mięso. Brały jak szalone i wkrótce mieliśmy tyle, ile trzeba na kolację

Nocą złapaliśmy dużą, 4 metrową anakondę. Beto tłumaczy mi jak ją trzymać

Ważyła tyle co worek cementu!

Oswojona wydra Pepe, gotowa do zabawy z każdym, kto nie ucieknie

Pepe bawi się z dziećmi. To była ostatnia atrakcja przed powrotem do Merida